Kun je als kind een beroep doen op een bepaling uit het ouderschapsplan van je ouders?

Joost en Sanne hebben samen een dochter, Tess. Als Tess 14 jaar is, gaan Joost en Sanne scheiden.  Met behulp van een advocaat-mediator stellen zij een ouderschapsplan op, waarin zij ook afspraken maken over de kosten van Tess.  In het ouderschapsplan staat de volgende bepaling opgenomen:

Als Tess, nadat zij 21 jaar is geworden, nog studeert of een opleiding volgt, spreken we als ouders met elkaar af dat wij een studiebijdrage aan Tess blijven betalen. Deze afspraak geldt, zolang het kind in overleg met ons een opleiding volgt en redelijke resultaten haalt. We zullen deze bijdrage blijven betalen totdat Tess een vervolgopleiding na de middelbare school heeft afgemaakt.”

Tess behaalt op haar 17e haar Vwo-diploma en gaat, na een tussenjaar, vanaf haar 19e studeren. Op het moment dat Tess 18 jaar wordt, gaat de kinderalimentatie over in een bijdrage in de kosten van levensonderhoud en studie van Tess. Als Tess 21 wordt, stopt Joost met het betalen van deze bijdrage.

Tess is het daar niet mee eens. Zij verzoekt de rechtbank om te bepalen dat haar vader zich moet houden aan het ouderschapsplan en haar (geïndexeerd) € 515 dient te betalen in verband met de kosten van haar levensonderhoud en studie.

Joost en Tess verschillen van mening over de vraag hoe de clausule uit het ouderschapsplan moet worden uitgelegd. Tess meent dat haar vader de volledige bijdrage moet blijven betalen. Joost voert aan dat de advocaat van destijds een standaardmodel ouderschapsplan hanteerde en dat hij alleen kennis heeft genomen van dit (standaard)concept en dat de daarin opgenomen bepalingen, niet uitvoerig met hem en Sanne zijn besproken. Volgens Sanne is er echter wel specifiek gesproken over de situatie waarin Tess nog zou studeren na haar 21e en vonden beide partijen het belangrijk dat zij een goede toekomst zou hebben en onbezorgd zou kunnen studeren. Deze stellingen van Sanne worden door Joost niet weersproken.

Van belang is dat ouders tot de 21e verjaardag van hun kinderen wettelijk verplicht zijn om bij te dragen in hun kosten. De onderhoudsverplichting kan echter ook na het 21e jaar doorlopen. Het kind zal dan wel moeten aantonen dat het niet zelf in zijn of haar levensonderhoud kan voorzien, dus dat hij of zij nog behoeftig is.

Het is dus niet verplicht om (zoals Joost en Sanne hebben gedaan) in het ouderschapsplan een afspraak op te nemen over de verdeling van de kosten van het kind na het bereiken van 21-jarige leeftijd. Het is echter niet ongebruikelijk dat er wel iets over opgenomen worden in een ouderschapsplan.  

Kies je ervoor om deze bepaling op te nemen, wees je er dan van bewust dat dit beding onherroepelijk is en je kind het recht heeft om nakoming van dit beding te vorderen. Immers, een kind is nog minderjarig ten tijde van het opstellen van het ouderschapsplan en als ouders onderteken je dit beding tevens in jouw hoedanigheid van wettelijk vertegenwoordiger van jullie minderjarige kind. De ondertekening van het stuk geldt daardoor ook als aanvaarding van het hierboven omschreven derdenbeding.

In de situatie van Joost, Sanne en Tess oordeelde het hof, evenals de rechtbank, dat beide ouders op grond van de clausule gehouden waren tot betaling van een maandelijkse bijdrage aan Tess. Het hof oordeelde dat uit de bewoordingen van de clausule en uit de feiten en omstandigheden ten tijde van het sluiten van het ouderschapsplan volgt dat Joost en Sanne bij het aangaan van het ouderschapsplan hebben beoogd de verplichting op zich te nemen om onder de in de desbetreffende clausule genoemde condities naar evenredigheid van ieders inkomen een bijdrage te betalen in de kosten van levensonderhoud en studie van Tess na haar 21e levensjaar. Conclusie: Joost moet gedurende haar de studie van Tess een bijdrage aan haar blijven voldoen.

Uit voornoemde casus blijkt maar weer hoe belangrijk het is om goede, duidelijke afspraken te maken over de kinderalimentatie (tot 18 jaar), de bijdrage in de kosten van levensonderhoud en studie (18 tot 21 jaar) en de bijdrage daarna (vanaf 21 jaar). Wij kunnen je hier als advocaat of mediator bij helpen.

Heb je vragen naar aanleiding van deze blog? Neem dan contact op met één van onze familierechtadvocaten en mediators.