coronavaccinatie

Ouders en toestemming coronavaccinatie minderjarige

Nu alle volwassen (die dat willen) hun eerste (en soms zelfs al tweede) coronavaccinatie hebben gehad, rijst het volgende probleem. Wie beslist of minderjarige kinderen worden gevaccineerd? Zijn dat de ouders (of als zij uit elkaar zijn de ene of de andere ouder) of mag het kind dat zelf beslissen? Ook bij Op1 zat afgelopen week een dochter van 17 met haar moeder. De dochter wilde graag gevaccineerd worden, haar moeder wilde dat niet. Maar aan wie is die keuze eigenlijk?

Ook dit blijkt een lastige discussie te zijn. Op LinkedIn zagen wij hoogleraar privaatrecht André Nuytinck zich op het standpunt stellen dat voor de leeftijdsgroep 12 tot en met 15 jaar de ouders de beslissende stem hebben bij een coronavaccinatie. Familierechtadvocaat- en mediator Geeske van Campen was het hier niet mee eens en zegt dat als de ouders van kinderen in deze leeftijdsgroep van opvatting verschillen, de opvatting van de minderjarige in principe leidend is.

Hoe zit dit nu?

Vaccin goedgekeurd voor minderjarigen vanaf 12 jaar

Eind mei 2021 heeft het Europees Geneesmiddelenbureau het coronavaccin van Pfizer/BioNTech goedgekeurd voor kinderen vanaf 12 jaar. In navolging daarop heeft de Gezondheidsraad aan het kabinet geadviseerd dat alle minderjarige kinderen van 12 jaar en ouder die dat willen, een coronavaccin zouden moeten kunnen krijgen. Het gaat dus om kinderen in de leeftijdscategorie van 12 tot 18 jaar.

16 en 17-jarigen mogen zelf beslissen

Binnen die leeftijdscategorie moet eerst een splitsing worden gemaakt, namelijk tussen de leeftijdscategorie 12 t/m 15 jaar en de leeftijdscategorie 16 t/m 17 jaar. 16 en 17-jarigen zijn namelijk op grond van de wet wilsbekwaam, oftewel: zij mogen zelf beslissen of zij gevaccineerd willen worden of niet. De moeilijkheid zit in de leeftijdscategorie van 12 t/m 15 jaar.

Geschil tussen de minderjarige tussen de 12 en 16 jaar oud en de ouder(s)

Uit de wet en jurisprudentie volgt dat vaccinaties van het Rijksvaccinatieprogramma te beschouwen zijn als een medische behandeling. Voor een medische behandeling van een kind tussen de 12 en 16 jaar oud is op grond van artikel 1:247 lid 2 BW in principe toestemming nodig van de gezaghebbende ouder(s). Uit dat artikel volgt namelijk dat ouders de zorg dragen en verantwoordelijk zijn voor het geestelijk en lichamelijk welzijn en de veiligheid van het kind.

Er is echter ook een specifieke regeling in de wet opgenomen, namelijk artikel 7:450 lid 2 BW. Op grond daarvan hebben minderjarigen tussen de 12 en 16 jaar voor een medische behandeling ook toestemming nodig van de gezaghebbende ouders of voogd, maar hebben zij zelf ook een stem. Er is op grond van dit artikel een uitzondering mogelijk als de gezaghebbende ouders of voogd de toestemming niet willen geven.

De vaccinatie kán wel zonder toestemming van de gezaghebbende ouders of voogd worden uitgevoerd, als de minderjarige ook na weigering van de toestemming door zijn of haar ouders de vaccinatie weloverwogen blijft willen. Dat betekent dat als de minderjarige (die in staat is tot een redelijke waardering van zijn belangen) de coronavaccinatie blijft willen, hij daar ook het recht toe heeft.

Andersom geldt dat echter ook. Als de ouders absoluut willen dat hun kind zich laat vaccineren, hebben ook zij daar het recht toe.Een moeilijke discussie dus, zeker omdat het voor degene die de vaccinatie uitvoert lastig is om de knoop door te hakken.

Het is daarom als ouders belangrijk om in gesprek te gaan en blijven met je kind als jullie het niet eens zijn over het al dan niet vaccineren tegen corona. Mochten jullie hier niet uitkomen, kan Uiteen jullie hierbij helpen.

Geschil tussen gezaghebbende ouders kinderen 12-16 jaar

Wij kunnen ons voorstellen dat een arts die de prik geeft geen risico wil lopen en vereist dat zowel de minderjarige als beide gezaghebbende ouders toestemming geven voor de coronavaccinatie van de minderjarige in de leeftijdsgroep van 12-16 jaar.

Het kan ook zo zijn dat juist de ouders het niet met elkaar eens zijn over het al dan niet vaccineren van de minderjarige. Bijvoorbeeld in een situatie waarin de minderjarige en de vader het erover eens zijn dat de minderjarige gevaccineerd zal worden en de moeder daar niet mee instemt. Als de arts dan geen prik wil geven, dan kunnen de advocaten van Uiteen proberen vervangende toestemming tot een medische behandeling worden verzocht bij de rechtbank.

Bij Uiteen vinden wij het echter belangrijk dat jullie eerst het gesprek met elkaar aangaat. Wij kunnen jullie en jullie begeleiden in een mediationtraject. Mocht je er dan niet uitkomen, is er altijd nog de mogelijkheid tot het starten van een procedure.

Heb je vragen? Neem vrijblijvend contact met ons op.